Llei de Gauss

En física la llei de Gauss, rellacionada col teorema de la diverxencia o teorema de Gauss,^[1] establez que'l fluxu de ciertos campos al traviés d'una superficie zarrada ye proporcional a la magnitú de les fontes de dichu campu qu'hai nel interior de la mesma superficie. Estos campos son aquellos que la so intensidá escai como la distancia a la fonte al cuadráu. La constante de proporcionalidad depende del sistema d'unidaes emplegáu.

Aplicar al campu electrostático y al gravitatoriu. Les sos fontes son la carga llétrica y la masa, respeutivamente. Tamién puede aplicase al campu magnetostático.

La llei foi formulada por Carl Friedrich Gauss en 1835, pero nun foi publicáu hasta 1867.^[2] Ye una de los cuatro ecuaciones de Maxwell, que formen la base d'electrodinámica clásica (les otres trés son la llei de Gauss pal magnetismu, la llei de Faraday de la inducción y la llei de Ampère cola correición de Maxwell). La llei de Gauss puede ser utilizada pa llograr la llei de Coulomb,^[3] y viceversa.

1. ↑ The Feynman Lectures on Physics, Vol II.
2. ↑ Bellone, Enrico (1980). A World on Paper: Studies on the Second Scientific Revolution.
3. ↑ Halliday, David; Resnick, Robert (1970) Fundamentals of Physics. John Wiley & Sons, Inc, páx. 452–53.